Yağmur/Tenzife Gamze Saraç

TENZİFE GAMZE SARAÇ-YAĞMUR

Yağmur

Ah yağmur…Ben susuzluğa sürgün

Koskoca sahra…

Sarı topraklarımın ucu bucağı yok!

Engin denizler gibi,

Duraklarım suya hasret,

Çatlak…Konuşmaya mecali yok.

Kelimeler de yeminli

Dudaklarımdan süzülmemeye.

Ah yağmur! Bir damlan…

Bir damlan değse kavruk yüreğime…

Sen bereketsin  değil mi?

Bir damlan düşse gözlerime,

Sevginden bir damla.

Amaa gözlerime melhem,

Öyle büyük mü yeminin,

Yetmedi mi sana hasretim,

Bak yandım ben! Kavruk yüreğim…

Har har bakar gözlerim,

Masmavi göğün gözlerinden

Düşsen gözlerime,

Bilsen seni ne çok özledim.

Ah yağmurum,

Düşsen yüreğime

Cemre gibi.

Senin çölünüm!

Bir gülüşüne hasret, yanar yanar yüreğim.

Bitmez mi bu matem?

Yetmedi mi bu küsüşlerin?

Çöl oldum…

Sahra gözlerim yorgun,

Seni beklemekten.

Ben yandım, sönmedim.

Ben tükendim,

Beklemekten vazgeçmedim.

Ah yağmurum! Sana hasretim biter mi?

Çölün alnının yazısı,

Yağmuruna yanması,

Yanarak beklediğim,

Yanmaya doyamadığım,

Umudum…

Yetmedi mi? Yetmez mi?

Çölde olsam yanmanın böylesi,

Bitmedi mi…

Gel bahar yağmurların değsin göğsüme inceden,

Gel çölüme bahar ol,

Gönlüm ilk baharını beklemekte!