Kış Ayazı Gözlerin/Tenzife Gamze Saraç

Gözlerin… Karasına çalındığım,

Kuytusuna sarıldığım,

Gecesinde mum misali eridiğim o gözlerin…

Nerede şimdi?

Hangi baharın yağmurlarında ıslanmakta?

Hangi çiçeğe gün olmakta?

Kimin saçlarını sarmakta?

Gözlerime güneşi değiren o gözlerin…Yüreğimi ısıtan o kara kandiller,

Yol göstermiyor, yüreğimin karanlık sokaklarında,

Ellerimi itiyor…

Beni kör kuyularda yalnız bırakıyor.

Şimdilerde gözlerin gözlerime bıçak gibi saplanıyor

Canımı almıyor ama

Canımı da canda koymuyor.

Kış ayazı gözlerinin soğuğuna

Can dayanmıyor.

Bir mevsimin zemherisinde

Yüreğimi öylece bırakıyor.

Ne bir sevgidir kabanım

Ne de huzur botlarım!

Ayaklarım üşüyor.

Sana gelmemiş engelliyor.

Biliyorum o gözler bir başkasına gündüz,

Bana zifiri gece…

Git demiyor ama kalmam içinde bir şey yapmıyor.

O ayaz bakışlar nefesimi kesiyor.

Değen yerlerimi buzca yakıyor

Yakma canımı,

Soğuk bana yaramıyor.

Benim gözlerim de artık seni ısıtmıyor.

Ve yüreğim bu kışı bitirmeli diyor

Sen gitme diyemiyorsun

Ama benim yüreğim artık yanma diyor.

Git yüreğim!

Bu ayaz kangrene çevirmeden yüreğini

Git!

Çocuk yüreğinin elleri çok üşüdü,

Bu mevsim seni çok üzdü,

Gidelim yüreğim…

Ağlaşarak, dertleşerek gidelim.

Yollarda ölürsen yeniden doğmak içindir!

Bir çift ayaz bakışta ölmekten iyidir.