Kara İnci’lim/Tenzife Gamze Saraç

Sana git demeyeceğim saçları kara inci’lim,

Biraz daha kalsın kömür yanığı gözlerin,

Bakışların kuytu gecelerimin yıldızı,

Öyle mahsun, öyle çocuk, öyle hayat!

Can suyu akar çeşmelerinden, yıkık şehirlere!

Gitme kal daha yaşanacak çok şey var,

Ellerinin sıcağına alışmış zemheri ellerim ,

Çiçek kokulu parmaklarını öpesim var,

Saçlarım sevilesi…

İçimde buz kesmiş dağlar, ovalar, göller…

Dokun gövdeme, yeşersin çorak çöller,

Göğüme küsmüş kelebekler uçuşsun dallarımda !

Bülbüller söylesin nağme nağme seni beni!

Ben alıştım sana saçları örgülü dilber!

Gecemin süsü ey masum yıldız!

Şehirlerime ışık ışık yağdın,

Şemsinde gölgemi tanıdım,

Alıştım dolunay gülüşüne,

Geceler acıtmıyor gövdemi,

Görünmez yollarda bırakma ,

Koyma sensiz beni…

İlle de gideceğim dersen,

Dağ olayım önce aş beni,

Deniz olayım geç beni,

Çıkmaz sokak olayım dolaş beni…

Ey güzide canan, ey dudakları al alım,

Gülüşünün incecik kıvrımında ben olayım,

Dillerinden düşmeyen şarkı olarak  kalayım,

Toprağı olayım yurdunun,

Yağmurunda ıslanayım…

İlle de gideceksen bensiz gitme

Sende kalayım,

Kara gözlerine saklanayım…

Kara İnci’lim/Tenzife Gamze Saraç