Duymadın Sensizliğimi/ Tenzife Gamze Saraç

Duymadın Sensizliğimi/ Tenzife Gamze Saraç

İçimde bir boşluk,

Dolmaz yeri ,

Bir gece gözlü düştüğünden beri,

Yandı toprağım, bağrım yandı

O anlamadı…

Gök ağladı, yer kükredi,

Bitmedi matem!

Gece sustu, ay sustu

Yıldızlar ışığından vazgeçti,

Derdim geçmedi bedenden,

Dilim lal oldu, kelimeler saklandı

Kör cümlelerde çıplak ayak aradım seni

Yersiz terk ettin bu şehri.

Ne çare? Biçare şu gönlüm derdinden deli,

Sessiz ağlardım ben,

Ellerimle gözlerimi kapatırdım yağmurlara,

Sen fırtınalarda kalmayasın diye,

Dipsiz bakışların kör bıçak,

Delerdi yüreğimi.

Razıydım acısına, görmedin beni.

Ah yar gemileri yaktım uğruna

Gölgen bile rastlamadı ruhuma,

Göğsümden sızan kan

Denizini boyadı…

En tatlı uykunda!

Uyanmadın…

Deniz yandı, dağ yandı sen yanmadın!

Gece sustu, ay küstü,

Sen aldırmadın!

Oysa senin dağlarında melerdim,

Denizinin mavisini takardım saçlarıma.

Gece olurdun bağrında uyurdum,

Gel desen güneşin olur

Terk etmezdim karanlığını,

Bakmadın, görmedin, duymadın sensizliğimi…