Bu Şehir Sensiz

BU ŞEHİR SENSİZ

Bu şehir olur mu sensiz?

Yolları sen kokar,

Evlerin pencerelerinde

Güneş sen gibi doğar.

Işıl Işıl güler parklar, bahçeler…

Bak ! oturduğumuz bank

Bana seni sorar,

Kuşlar bizim şarkımızı söyler.

Bu şehirde yürünür mü sensiz?

Kaldırım taşlarında kalbim

Parçalanır hergün…

Sen dönmezsen bu şehir öksüz

Bu şehir yetim kalır.

Boynu bükülür yıldızların,

Ay gökyüzünde ağlar.

Sus ayrılık deme bana!

Yüreğime saplanır gözlerin,

Gözlerin gözlerimi deler geçer!

Sus dönmem deme!

Ruhumda ruhunun izi var,

Dilimde dilinin sözü…

Gözlerime gözlerinin karası çalınmış,

Yüreğimde gezinir yaktığın sevdanın ateşi.

Yakar… varsın yansın..!

Ben senin ateşine de alıştım.

Yar!!! Sakladım seni bu sokakların kuytularına,

Sakladım, göz değmesin gözlerine

Sakladım, kokun bende kalsın,

Sakladım; sardım sevdim seni!

Ayrılık deme bana!

Lal olsun kelimer,

Sussun tüm cümleler,

Dönmem deme…

Yüreğim titrer…

Bu şehirde beni sensiz bırakma.

Benim şehrim sensin!

Gidersen gökkuşağım solar,

Kuşlar ötmez gökyüzümde,

Yıldızlar küser,

Ay ağlar gecemde!

Sakladım seni , sardım sevdim seni

Çiçeklerimi öksüz yetim bırakma!

Güneşin toprağım,

Sevgin suyum… solar yapraklarım

Dallarım kurur

Bu şehir olur mu sensiz?

Benim şehrim sensin

Olmaz sensiz!

TENZİFE GAMZE SARAÇ